June 20, 2020

คิดถึงเวลานั่งมองวัยรุ่นที่สยามที่วิ่งจากร้านคาเฟ่ไปเรียนพิเศษในชุดนักเรียน คิดถึงร้านซ้งเป็ดพะโล้ที่เปิดจนดึก จำได้ว่าตอนกินครั้งแรกในเดือนธันวาคม ปี 2018 อากาศที่กรุงเทพฯ ลดลงไปจนถึง 17 องศาตอนเวลาห้าทุ่ม ผมไม่อยากจะเชื่อว่ารสชาติของซ้งเป็ดพะโล้จะเหมือนกับรสชาติที่คุณยายของผมเคยทำให้กิน คิดถึงการตื่นนอนตอน 7 โมงเช้า แล้วเดินไปขึ้นรถไฟที่หัวลำโพง จากนั้นก็เดินต่อไปที่วัดไตรมิตรเพื่อเอาพระเครื่องให้หลวงพ่อให้พร ผมไปที่วัดนี้มากกว่า 18 ปีแล้ว หลวงพ่อได้เห็นผมเติบโตขึ้น คิดถึงการเดินเล่นบนถนนสุขุมวิทในวันสุดท้ายตอนผมไปเที่ยวเมืองไทยทุกครั้ง ตอนนี้ผมไม่สามารถกลับไปกรุงเทพฯ ได้ และผมก็รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะหาเวลาทบทวนชีวิตของตัวเอง คิดถึงถนนเยาวราช ถนนแคบ